zaterdag 14 juli -
Hey, Hey, Are You Ready to Play? Come Along and Play ...
Vandaag was dan toch echt de dag om te vertrekken uit New Plymouth. Tenslotte hadden we gisteravond de overtocht naar het Zuidereiland geboekt, en het weer voor de komende dagen daar bekeken. Het leek juist om eerst naar Kaikoura te gaan en te hopen dat de walvissen zich daar ook wilden vertonen. Het vertrek was natuurlijk minder enthousiast en er waren zelfs tranen (omdat Nikki haar ballonnen “weggevlogen” waren).
Allereerst kwamen we weer door Stratford. Te laat om het glockenspiel nogmaals in werking te zien, maar we konden nog wel een paar wedstrijden bij het MultiSports Centre bekijken. Eerst wat hockey, tussen Wanganui en Bay of Plenty (die zeker een eind hadden moeten reizen hiervoor), en daarna Netball. We snappen nu tenminste ook hoe deze sport werkt. Er is toch echt een duidelijk verschil met korfbal, aangezien de bal in een halve cirkel binnen geworpen moet worden, en de korf dus op de achterlijn staat. De spelers hebben op hun rug letters die aangeven welke positie ze spelen en welk vak ze dus niet mogen betreden. Het spel is flitsend en behoort no-contact te zijn.
De route voerde verder zuidwaarts via een Kodak-stop bij Patea, waar een memorial is opgericht ter ere van de voorouders van de Maori die zich hier gevestigd hebben. Volgende stop was Wanganui, waar we merkten een niet zo gunstige reisdag gekozen te hebben want het was prachtig weer. Tanken in je shirt doen we niet zo vaak, hartje winter ;-)
In Wanganui had Rob ons een geweldige speeltuin aangeraden. Terwijl Marileen boodschappen deed in een (overigens ook geweldige) Pak ’n Save, vermaakten Jamie en Nikki zich daar. Het was dat we nog verder moesten want er was zoveel te doen dat de dametjes nog lang niet alles uitgeprobeerd hadden en graag nog wat langer waren gebleven.
Allereerst kwamen we weer door Stratford. Te laat om het glockenspiel nogmaals in werking te zien, maar we konden nog wel een paar wedstrijden bij het MultiSports Centre bekijken. Eerst wat hockey, tussen Wanganui en Bay of Plenty (die zeker een eind hadden moeten reizen hiervoor), en daarna Netball. We snappen nu tenminste ook hoe deze sport werkt. Er is toch echt een duidelijk verschil met korfbal, aangezien de bal in een halve cirkel binnen geworpen moet worden, en de korf dus op de achterlijn staat. De spelers hebben op hun rug letters die aangeven welke positie ze spelen en welk vak ze dus niet mogen betreden. Het spel is flitsend en behoort no-contact te zijn.
De route voerde verder zuidwaarts via een Kodak-stop bij Patea, waar een memorial is opgericht ter ere van de voorouders van de Maori die zich hier gevestigd hebben. Volgende stop was Wanganui, waar we merkten een niet zo gunstige reisdag gekozen te hebben want het was prachtig weer. Tanken in je shirt doen we niet zo vaak, hartje winter ;-)
In Wanganui had Rob ons een geweldige speeltuin aangeraden. Terwijl Marileen boodschappen deed in een (overigens ook geweldige) Pak ’n Save, vermaakten Jamie en Nikki zich daar. Het was dat we nog verder moesten want er was zoveel te doen dat de dametjes nog lang niet alles uitgeprobeerd hadden en graag nog wat langer waren gebleven.
