dinsdag 3 juli - Auckland
Kia Ora Kea Camper!
Vanmorgen waren we om 6.00 al wakker, maar hebben we het zonder veel moeite weten te verlengen tot 7.00. Aangezien we door de verhuurder van de camper om 9.00 opgehaald zouden worden, moesten we bijtijds klaar zijn met ons ontbijt. Daarom (en omdat de kaart er interessant uitzag), gingen we maar meteen binnen bij het kleine breakfast-restaurantje onderin ons apartementengebouw. Dat het een goede was, bleek wel want je kon er niet eens binnenkomen, vanwege de wachtende klanten, op weg naar hun werk. Dus heeft de serveerster ons even de weg gewezen naar hun pas geopende nieuwe restaurant. Hierover kunnen we maar een ding zeggen: mocht je ooit in Auckland komen, ontbijt dan bij Macgregor’s Kitchen. Nikki had wel moeite om haar bak muesli op te krijgen, want zoveel granen krijgt zelfs Amerigo niet!
Onze chauffeur stond beneden net bij de lift toen wij eruit kwamen met onze koffers, dus konden we meteen mee naar Kea Campers, dat in een van de vele buitenwijken van Auckland zit. De rit erheen was prachtig; niet alleen genoten we van het uitzicht (Auckland Skyline vanaf Harbour Bridge is een plaatje) maar ook van het gesprek met Glen. Hij heeft ons van alles verteld over de situatie in NZ op dit moment. Vooral dat het geen paradijs meer was maar een land met veel sociale problemen, was toch wel schokkend nieuws voor ons.
Het oppikken van de camper ging zeer voorspoedig. Het was dat Marileen de site even ging updaten, want anders waren we om 10.45 al op weg geweest.
De camper is nog redelijk nieuw (27.000 op de kilometerteller) en ziet er zeer luxe uit. Jamie en Nikki stonden te springen om hun bed boven de bestuurderscabine op te dekken. Geduldig kregen we uitleg hoe alles werkte, wat te doen met alle attributen, en wat je kon verwachten bij ongelukken: verzekering is niet verplicht in NZ, dus rijden er veel mensen onverzekerd rond. Gelukkig maar dat wij het zekere voor het onzekere gekozen hebben en de Excess Reduction 2-optie gekozen hebben. Ook gezien de nonchalance waarmee steenslag op de voorruit bekeken werd, hoeven we ons in ieder geval geen zorgen te maken.
Onze chauffeur stond beneden net bij de lift toen wij eruit kwamen met onze koffers, dus konden we meteen mee naar Kea Campers, dat in een van de vele buitenwijken van Auckland zit. De rit erheen was prachtig; niet alleen genoten we van het uitzicht (Auckland Skyline vanaf Harbour Bridge is een plaatje) maar ook van het gesprek met Glen. Hij heeft ons van alles verteld over de situatie in NZ op dit moment. Vooral dat het geen paradijs meer was maar een land met veel sociale problemen, was toch wel schokkend nieuws voor ons.
Het oppikken van de camper ging zeer voorspoedig. Het was dat Marileen de site even ging updaten, want anders waren we om 10.45 al op weg geweest.
De camper is nog redelijk nieuw (27.000 op de kilometerteller) en ziet er zeer luxe uit. Jamie en Nikki stonden te springen om hun bed boven de bestuurderscabine op te dekken. Geduldig kregen we uitleg hoe alles werkte, wat te doen met alle attributen, en wat je kon verwachten bij ongelukken: verzekering is niet verplicht in NZ, dus rijden er veel mensen onverzekerd rond. Gelukkig maar dat wij het zekere voor het onzekere gekozen hebben en de Excess Reduction 2-optie gekozen hebben. Ook gezien de nonchalance waarmee steenslag op de voorruit bekeken werd, hoeven we ons in ieder geval geen zorgen te maken.
