De route naar Wanaka voert eerst een deel langs de oostelijke oever van Lake Wanaka (het deel dat we daarvoor vanaf het water hadden bekeken, en dat toen toch indrukwekkender was) om daarna verder te gaan langs de westelijke oever van het ernaast gelegen Lake Hawea. Dit was een mooie tocht en leverde dus weer vele foto opportunities op. Deze beperkten we echter omdat we geen zin hadden om op de parkeerplaats gezelschap te krijgen van verschillende touring cars, die dan meteen leegstroomden omdat iedere passagier snel hetzelfde plaatje (net als wij) wilde schieten.
Vlak voor Wanaka ligt Puzzling World, een complex begonnen door Stuart Landsborough en zijn vrouw met een doolhof. De gangen in het huidige doolhof zijn nu 1,5 km lang en twee verdiepingen hoog. Het is de bedoeling dat je de vier verschillende hoektorens (yellow, green, blue, red) beklimt en daarna nog de finish haalt. Vanzelfsprekend wilden we dat graag proberen, zonder gebruik te maken van de emergency exits voor de ongeduldigen.
Na deze zeer gezellige speurtocht moesten we even naar het toilet, waarbij we ons ineens 2000 jaar terug in de tijd waanden. Vervolgens waren er binnen nog de illusion rooms te bezoeken maar dan moest je jezelf wel eerst losrukken van de puzzels die overal lagen, klaar om gemaakt te worden.
In de Illusion Rooms zagen we eerst schitterende holografische foto’s, waarna we aankwamen bij de Room of the Following Faces. Heel grappig was het dat je inderdaad in het voorbijlopen overal gevolgd werd door deze afbeeldingen van Mandela, Beethoven, Lincoln, Moeder Teresa, Churchill en Van Gogh. Daarna bezochten we Ames Room (een illusie die ook gebruikt is in de LOTR-films), waarbij we ons inderdaad Ten Feet High voelden. Het meest onnatuurlijke effect was echter in de laatste ruimte die we bezochten: de Tilted Room. We weten wel vaker niet wat recht is en wat scheef, maar hier kwamen we er helemaal niet meer uit: water stroomde omhoog, de stoel gleed langs de helling omhoog, en zelf stond je te tollen op je benen.